Nad Rydzyną, miasteczkiem leżącym w południowej Wielkopolsce, w bezpośredniej bliskości Leszna, góruje interesujący zamek Sułkowskich (ostatnich właścicieli). Ograbiony i spalony przez wojennych okupantów i wyzwolicieli, dzięki staraniom Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich został w latach 70. odbudowany i zrekonstruowany.

W okresie II Rzeczypospolitej, po wygaśnięciu rydzyńskiej linii rodu właścicieli i zaborczym przejęciu przez Prusaków, zamek przejęła Fundacja im. XX Sułkowskich, która powołała w nim do istnienia męskie Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich.

Stworzenie koncepcji tej szkoły i kierowanie nim powierzono byłemu ministrowi wyznań religijnych i oświecenia publicznego, Tadeuszowi Łopuszańskiemu.

Najkrótsze ujęcie specyfiki Szkoły Rydzyńskiej może zawierać następujące jej cechy:

• Szkoła miała formować inteligencję odrodzonej Polski, dla jej konstruktywnej odbudowy (jej absolwenci zasilali liczne ówczesne uczelnie, zajmując po nich eksponowane stanowiska);

• Nacisk pokładano w niej na wychowanie moralne, patriotyczne i fizyczne, choć nie zaniedbywano też solidnego nauczania;

• Zajęcia praktyczne, laboratoryjne i praca społeczna w dużym stopniu określały funkcjonowanie Szkoły;

• Stypendia służyły utalentowanej, niezamożnej młodzieży;

• Szkoła porównywana była do zasobnych, elitarnych zachodnich szkół.

Dbałość o dziedzictwo Szkoły Rydzyńskiej stanowi istotę działalności, założonej w 1991 roku, Fundacji im. Tadeusza Łopuszańskiego.